Werk- en reiservaringen Hilde

Volop aan het werk

Vandaag 15 november De afgelopen dagen volop kunnen ervaren wat het betekent om in de slums van Kampala te werken De maatschappelijk werkers bezoeken families van wie een kind potentieel in aanmerking kan komen om in het programma te worden geplaatstIk ging met hen mee op outreaching . De 'selectie' vindt plaats aan de hand van een vragenlijst die in het Luganda wordt afgenomen.Ik schreefde antwoorden in het engels op.

Onderwerpen zijn zoal: Het materiaal waar het huis van gemaakt is, hout,klei of beton Of er een muskietennet is, hoeveel kinderen er zijn,of de moeder werkt en of de vader(s) nog in beeld is/zijn en eventueel bijdragen aan het huishouden Hoe de gezondheid is, bv al dan niet HIV geinfecteerd Een compleet assessment,zoals ze het zelf noemen. Dit wordt een aantal weken later herhaald om te kijken of de antwoorden consistent zijn.

Het is een enorme klus onder moeilijke omstandigheden Vandaag was het bloedheet, het stonk was heel lawaaierig en sommige families waren heel moeilijk te traceren. Ik had enorme hoofdpijn na 3 uur rondbanjeren in Namuwongo Ondertussen klampen tientallen kinderen zich voortdurend aan je vast en fluisteren: mzumbu,mzumbu , witte vrouw .Ondertussen spreken mijn kollega's kinderen aan die op school zouden moeten zitten, praten ze met moeders die hen aanklampen met allerlei soorten van problemen en zijn ze op zoek naar kinderen die verzuimen. Naast de verantwoordelijkheid voor deze assessments hebben de mw-ers ook een taak in het in de gaten houden van de (psychische)gezondheid van de individuele kinderen.Zo waren we gisteren een halve dag bezig met een jongen van 12 die echt behoorlijk ziek was. We haalden hem op uit huis en zochten uit wat er tot nu toe gedaan was aan zijn behandeling.Het bleek dat hij in het weekend bij één of andere inferieure 'medische' post in de wijk een injectie had gehad onduidelijk waarvoor de één zei malaria en de ander dacht gele koorts. We namen hem mee naar de kliniek waar mee samengewerkt wordt en daar werd de anamnese afgenomen door een verpleegkundige,werd hij door een arts onderzocht en werd hij getest. Typhoid,Buiktyfus Vervolgens ontstond er discussie over de betaling van dit alles. Er is een bescheiden budgetvoor dit soort individuele situatie. Of en wat voor beleid hier op is is mij nog niet helemaal duidelijk.

Dus: Ja het is zwaar werk voor een westerse vrouw van 60, niet in de laatste plaats doorzoals dat in mw termen heet:'De confrontatie met menselijk leed' Eigenlijk levert elke dag meer vragen op en machteloze gevoelens maarook enorm veel respect voor alle gedreven (buitenlandse) mensen die de hoop niet opgeven en blijven zien dat elk kind er één is en zich vol overgave in zetten zowel op individueel als meer structureel niveau.

Ik schrijf een andere keer verder.Ik hebhet gezellig in het Doingoood huismet momenteel 6 anderen. We koken gezamenlijk of gaan,zoals vanavond,uit eten. Vanaf vrijdag dus drie dagen reizen door Oeganda en zoals iedereen op het project mij zegt echt "de Parel van Afrika" meemaken en beleven. Ik kijk er naar uit,heb behoefte aan groene uitzichten en schone lucht.Dat reizen door Kampala op de boda boda zal echt nooit mijn ding worden





Reacties

Reacties

Arjan

Prachtige verhalen! Indrukwekkend hoe je de situatie in de slums beschrijft. Heel veel plezier op de safari! X

Gert-Jan

Indrukwekkend relaas, Hilde. Het contrast met ons leven hier lijkt me enorm en tevens confronterend.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood